ŞİİR GÖZLÜM
Gecenin bir yarısında
Sağnak sağnak yağıyorum yaralı düşlerimden Pencere pervazına tutunmuş Ay ışığı gözlerine akıyorum Bir sana meftûn bu adam Hiç eksilmiyor artıyorsun Her gün çoğalıyorsun yüreğimde Durduramıyorum Bu nasıl bir yangın Tutuldum sen de Tutuklu kaldım deniz gözlerinde Asi ruhlu kadın Anla artık Çığlık çığlığa aşk bunun adı Nedenini bilmeden seviyorum işte Yüreklice Adam gibi Yaktım bütün gemileri Meçhule gidiyorum Ölüme gider gibi Tutkularımla Bülbülün güle aşkı de Annenin evlâdına duyduğu sevgi özlem Sevgiliye hasret Mecnûn’un Leylâ’sına yanması Ne dersen de bu yangına Sen koy bu sevdanın adını Odamda güneşim Tenimde çiçek kokulu özlemim Beni bilinmeyenlerde bırakma Şiir gözlüm Dön yüreğime Dalgalarınla vurma kıyılarıma Bir ses bir ümit Deniz kokan bu şehirde seni bekliyorum Belki bir gün dönersin diye Umudumu yarınlara devrediyorum Asil_Dost |