SensizLiğin Savaşı!
Ne Konusmak,Ne Susmakdir Derdin Çaresi!
Yazmak,Seni Yazıya Aktara BiLmekdir Aşk! Seni Yazılara Döküyorum ,Okursun diye!.! EdebiyatLa Seni Paylasıyorum,.. Bir Tek O AnLar Diye.. Seni Tarih Diye Millete Bir Bir Anlatıyor,! KaybediLmiş Bir Savaşin IzLerini Taşıyorum! Zaferin GeLeceğinden Habersiz Yüreğim! Malubiyetin Hüznünde boğulyor.. Çift Tarafdan SarıLmış Her Yanım, Kaçişim Yok, Savaşıyorum SensizLikLe.! "Ya Yenecem, Ya Yenecem " Diyorum Ama! Bendeki bu Haykırış Sessiz Bir Fısıltı Gibi.. Çırpınıyorum; Sanki Bir Kefen Içindeyim! Ölüme gidiyormuşum gibi bir hüzün kaplıyor İçimi. SensizLikle Savaşın Sonucunda; Bir ümitle Gözlerken Seni.! Kötü Bir Haber Yıkıyor O an Beni.. İşte O an ÖLüyorum Savaş Meydanında.. Mahkum Oluyor Bedenim SensizLiğe.. Her Ne Kadar Yüreğim İsyan Etsede.. Yaşıyorum Sensiz; Kaderin VerdikLerini.. Mükremin ÖZDEMIR Tarih : 22 / 02 / 08 |