UYANABİLİRSEN
Yumdun gözlerini asırlık uykuya.
Dönüp de bakmadın geriye. Her türlü derdin oldun zarı. Uyan bakalım uyanabilirsen. Işık vurdu yüzüne. Yüzün kapattın. Kurşun gibi gerçekler özün deldi. Sinek vızıltısıdır dedin. Gülüp geçtin. Uyan bakalım uyanabilirsen. Sözüm ben ve benim gibilerinedir. Bunca görmezlik, bilmezlik nedir? Ektiğin ne ise biçtiğin senindir. Uyan bakalım uyanabilirsen. El âlem koştuğunda yol üstünde yatılır mı? Boş havanda hava dövülür mü? Böyle gaflet Erol’dan gayrısın da görülür mü? Uyan bakalım uyanabilirsen. Erol Albayrak |