SÖZÜM ÖKSÜZ KALIR, GÖNLÜMSE YETİM
Ne zaman yüzümü çevirsem sana,
Gözüm öksüz kalır gönlümse yetim. Hasretle beklerim dönüver bana, Sözüm öksüz kalır gönlümse yetim. Kalbimin bağında çiçekler açsın, Bir gülüşün ile baykuşlar kaçsın, Tenime kokunu nefesin saçsın, Dizem öksüz kalır gönlümse yetim. Edilen yemini unutmak olmaz, Dalında çiçekler değmeylen solmaz, Sevenden kaçarken, sevgiler dolmaz, Özüm öksüz kalır gönlümse yetim. İnsan olan insan, sözünde durur Yüreği yansa da, yumruğun vurur Haber almayınca acıdan kurur Dizim öksüz kalır gönlümse yetim. Halden anlamayan yar elindeyim Aşkı öldürecek kar selindeyim Yıkılan dağların sarp belindeyim Sazım öksüz kalır gönlümse yetim. |