KafesBu ipe sapa gelmez yürek Ne zaman aklıma düşsen Kafesine asi Bir kurda dönüşür Vurur kendini parmaklıklara Gücü tükenir Son darbesini vurur kendine -Sıkışır- O an da Öyle sevimli görünür ki ölüm Ve öyle katlanılmaz olur ki hayat Kanatırsın yumruğunu duvarlara ... Geçer sonra Hiç bir sancı ebedi değildir Yaslanırsın bir duvara -Bir cigara- Gevşer damarların Bir kaç nefes alınca ... Özür dilersin gülerek Ve bakarak gökyüzüne Der ki gök "Umudunu yitirme" savrulmalar aralık 2011 |