Hayâlmişsin
Gezdiğim sokaklarda
sarının tonlarını yerlerde gördüğümde anladım ki sonbahar gözyaşlarını toprağa bırakmış. Yavaş, yavaş ilerliyorum oturduğun sokaktan geçiyorum nefesin yüzümde sanki. Gözlerimden yaşlar boşalıyor ayak izlerini arıyorum oysa, silinmiş çoktan. Sesini duyuyorum beni çağıran. Koşup sarılıyorum hayaline. O an seni ne kadar çok özlediğimi fark ediyorum. Soluğum kesiliyor yokluğundaki acı beni boğuyor yok ediyor. İstanbul, 1 Aralık 2011 |