Bir çığ gibi düştü üstüme
Terk edişin
Biliyorsun
Yetemem kendi kendime
şimdi bıraktın yerdeyim
sensiz ne yaparım ben
kimim kimsem olmadığı bu şehirde

Derdimi dökeyim dedim yer toprak gök masmavi
Gönül harap vicdan sağır yaralı
Derdimi diyeyim dedim dil yandı dudak yandı
Gönül yandı bakmaya zor dayandı

derdimi yazayım dedim tutuştu kalem kağıt
nicedir gönül yaralı gezdim
derdime derman aradım bir insan kulu bile bulamadım
bu dertli aşikar gönülle nerelere gideyim

dostum, can yoldaşım söle bana sende sevdin biliyorum
içimden atamıyorum onu kalbimden sökemiyorum nasıl bir aşk nasıl bir illet
nefret ediyorum ondan bana yaptıklarından
ama Hala kalbimden atamıyorum kalbime de lanet olsun

neden neden bunca yaşanmışlığın ardın dan neden
bir kere de aynı korktuğum rüyayı neden yaşıyorum
sevgimi istedin en içten olanı verdim
aşk mi’ en güzelini yaşattım gönülden yürekten sevdim seni
neden böle oldu ben seni sevmişim ama sen sevmemişin

tek başıma oynar olmuşum bilemedim hayat hikayemi
sevenim var bilirdim o hiç benim olmamış ki meğer bilemedim
şimdi gidiyorum gözün aydın olsun her şeyden nefret ederek