Bülbüller Hayâ EderDava deyip saldırır, hedefinde bu gün ben, Göz kararmış bir kere, kör basiret ne desem. Akıl terki diyarda, hayalleri teneke Bir kuru sevda ki gör, sevdalara pür leke. Mevlana’ya laf atar? Moğollarla barışık, Üzülsem mi gülsem mi kafam karmakarışık… Akif te çok çekmişti ve yarası derindi Tutturmuş bir ham hayal bilmem kime yerindi. Bülbüller hayâ eder Şeb-i aruz dinlerken Göreceksin ceddini semazenle inlerken Mevlana’dan rengârenk… Cennet ararsan cennet Yıldızlar cezbelendi Mecusi’ye de himmet İnançsızlık içinde yüzerken bak sineler Yavrular tiner çeker ve sarsılır analar Peki, sen ne yaptın sen? Anlatsana hünerin! Kaleminde hezeyan ne desem ben aferin Nasıl da gürlüyordun bıyıkların titrerken Ve kendimden utandım, Çamlıca’ya giderken Bülbüller hayâ eder Şeb-i aruz dinlerken Göreceksin ceddini semazenle inlerken Mevlana’ya eş olmuş savuruyor naneler Adam büyük baş olmuş hep aynı teraneler Duydum ruhum sarsıldı ayrılık pençesinde Der “Mevlana Türk değil” Mesnevi lehçesinde Akif de Arnavut’muş ki marşımın hür sesi… O Arap ki köleyim Güllerin Efendisi On dört asır yaşadık Türk Arabî Farisi Sarıl vatana sarıl, hikâyedir gerisi 07.03.2006 Bursa Ömer Ekinci Micingirt |