BENİN MEVSİMİM:SONBAHAR
Benim mevsimimdi sonbahar
Hiç tomurcuk açmadı rüyalarım Hiçbir damlam inmedi bahar çiçeklerine Düşen yaprakları kovalayan Rüzgar olduk hep tüm ıslaklığımızla Belki kokumuz sarmadı dörtbir yanı Koşturamadık çimlere çocuklarımızı Ama bizim de sararmış hüznümüz vardı Vardı işte bizim de peşinden koştuklarımız Güneşle değil de Yağmurla doğan günlerimiz vardı bizim Hep ıslak hep hüzün hep sarımsı Doyamadım yeşile ...Çok sevsem de yeşili Kavuşamadım bir türlü; Yeşil gözede ,bahara da... Hocam ben hep sonbahar oldum Kırılan dallarım vardı Yeşermeye umut bağlamış köklerim Gönlüme ektiğim fidanlarım vardı benim Ama dedim ya hocam ben hep sonbahar oldum. Yeşertemedim ,dallandıramadım,bakamadım,sevemedim... Sonbahar bendim be hocam ; Gündüzü ile gecesi arasındaki sıcaklık farkı gibi Dengesiz bir o kadar da sıkıcıydım Rengim yoktu bir keren benim iç açan Hep hüzün hep ıslak mı olur bu gönül ? Dedim ya hocam sonbahar benim be hocam, Çok bekledim uzun kış gecelerini Ama hiç bahar bana güneşle gelmedi Olsun! Ben yağmuru da sevdim be hocam Ben ıslanmayıda sevdim be hocam Hocam hocam dedim de Kim derseniz ? Az önce tanıştım yazarken yanımdaydı Şimdi o da gitti yaz sonu turnaları gibi Yine ben ,düşen yapraklarım ve düşlerim ve .. ve onla... Sonbahar,sonbahar ... Sen hiç gitme,gitme ki Kışının beyazın da Baharın yeşilin de Görmesinler bizi hep Ipa ıslak ... |