YETİŞ NERDESİN
Elem azığımda keder oltamda
Çalacak gibiyim yetiş nerdesin Gönlümü yatırdım hançer altında Dilecek gibiyim yetiş nerdesin Sensiz geçen günler geceler ölü Ecel teri süzer saçımın teli Korkarım göründü ayrılık yolu Dalacak gibiyim yetiş nerdesin Neler çektiğimi Mevlam görüyor Gam kasavet keder almış yürüyor Dört duvar içinde ömrüm çürüyor Solacak gibiyim yetiş nerdesin Kumrular terk etmez kendi eşini Gel.de aklımdan sil ölüm düşünü Kafesten çıkardım gönül kuşunu Salacak gibiyim yetiş nerdesin Cehenneme düştüm bedenim korda Sefil dolaşırım yağmurda karda Poyraz dolu savuruyor ard arda Alacak gibiyim yetiş nerdesin Hayatım bir anlık karara bağlı Ok yedim sineme her yanım dağlı Tufana tutuldum rüzgarın oğlu Ölecek gibiyim yetiş nedesin Güleser Yorulmaz |
Bu kadar da kara, yazılmış yazım.
Ecelim kapıda, geçmiyor nazım.
Donacak gibiyim yetiş nerdesin.
Güzel bir şiir daha okudum Güleser Hanımdan
Usta kalemi kutlarım..