GİDİŞİN EKSİLTMEDİ BENİ
Yüzüm; Gökyüzü idi
Gökyüzü; yüzünün bahçesiydi Yüzüm, senden olandır Gökyüzü ,benden kalandır Söylediklerim,gidişinin tınısında Söyleyemediklerim, Sızan hayatların, satir arasında Dün, Sayfalarını çevirdiğim,tutuklu bir kitaptın Sorgulamalarımın,kelime telaşında kalan Yüzünde ki tek gercek ifade Düzenbaz gecelerden kalma, yamalı gülüştü "O "dur ,senden olan "Bu "dur, bende kalan Bugün, Alçıya alınamayan,kırık bir testi’sin Gidişin kadar, eski ve yaslı Geçmişini ,bileyemiyecek kadar, paslı Bil!.. Gidişin, eksiltmedi beni Gittiğin gün ,yittiğin, dündü Yittiğin gün,bittiğin, gündü.. Şimdi, Gidişinin şöleninden, notlar var Aynaya iliştirdiğim, Aynı aynanın,ayrı karelerinden Bakıp ta göremediğin.. Sen; gülüşüme ,güldün Ben; artıklarınla, arttırdıklarıma VERANDA |
"Bu "dur, bende kalan .........
Sana veda etmiyorum.Artık kendime yürüyorum....
Aramıza hoşgeldiniz.Güzel bir paylaşımdı. Kutluyorum.Selam ve saygımla...