KOMŞUM FATOŞ ABLA
Benim bir komşum vardı adı Fatoştu
Bizim sitede yan blokta otururdu Hep mahallede oturan komşular Eskide kaldı Nebahat ayten fahriye abla oluyorya Benim komşumda Fatoş ablaydı A ha şu kadarcık boyu vardı A ha böylede şişmandı Ama olsun kendisi gibi kocaman yüreği vardı Herkez onu severdi Oda yüreğine herkezi sığdırırdı Kimseden korkmaz mangal gibiydi yüreği Ah sen ne iyi kadındın Fatoş Abla Bir kocası üç çocuğu vardı Kocası kendi halinde bir adamdı Kafası herşeye çalışmazdı Ama kazancını ailesinle harcardı Fatoş Abla bir zamanlar kocasına aşıktı Ama yıllar geçmiş aşkıda bitmişti Fatoş ablanın tek istediği Çocuklarını okutmaktı Yükseklerde gözü yoktu hep aza kanaat etti Bir çocuklarını okutsa başka şey istemezdi Ah Fatoş Abla sen ne güzel komşumuzdun Seni herkez gibi bende çok severdi Kendisi liseyi bitirmiş ama okumamıştı Çünki kocasına aşık olmuş evlenmişti Hatta kazansada Edirne gümrüğü Okumadı aşıktı evlenmeyi seçti Ah Fatoş abla keşke okusaydım dedi Yıllar sonra Akıllı kadındı Fatoş abla Çok okur herşeyi bilirdi Mürekkep yalamışlığı vardı edebiyatı severdi Çok güzel resimler yapardı yeteneği vardı Hep oynardı başrolde hayat denen sahnede Bir çok okumuşu cebinden çıkarırdı Çokta kültürlüydü Ah Fatoş abla Sen ne güzel komşumuzdun Yaşlar geçiyordu gençlik gitmişti Eski güzellikte kalmamıştı ama hep derdi Minare yıkılsada mihrap yerinde Ne güzel kahkahalar atardın sen Neden taşınıp gittin buralardan Güzel komşum Fatoş Ablam ERAY ÖZGÖR SARIKAYA |
tam benim istediğim tat da anlatım tarzı
kutluyorum sizi