Çukur.
Meğer ne çok severmişim gözlerini
Gitti ya, söndü ışıklar. Siyah aldı yerini Kapkara,derin,dipsiz bir uçurum işte. Nereye adım attığını bilmeden, bir çukura, bir yükseğe basa basa yürümek... Meğer ne çok severmişim ellerini Dalına tutunan yaprak gibi Her rüzgarda kopacak, ama hayatla barışık. Meğer ne çok severmişim yüzünü Ekmek gibi, su gibi, soluk gibi... Mecbur olduğum herşey gibi. Meğer ne çok severmişim gülüşünü Mutluluğu avuçlarımda tutmak gibi, Ayrılığa inat sevmek gibi... Gidişin.. Kimse’m gibiydi, ’hiç’ gibi... Bi onu sevemedim, Yokluğunla bir olup, oyunlar oynadılar İşte bir gidişini sevemedim, Seni çok sevdiğim kadar. Sabiha ÇITIR.. |
başını önüne eğme kardeşim
hayat çok başladı bittiği yerden
asla ümidini kesme kardeşim
dilerim yaşadığın şehir ve adım atığın her yer neşe ve huzur dolar
tebrikler
selam dua ve sevgilerimle
a.e.o
a.e.o