dön bana/sen gidersen
Bu akşam gök maviden siyaha dönünce;
Dön bana! Yüzünü dön ki akşam güneşim olasın, Buram buram bahar kokasın; Güzün ortasında... İki serseri bulut birbirine çarpıp Göğü sel alınca dön bana. Ağlamaktan usanmış gözlerime örnek olsun yağmurlar, Hangi güvercin göçten usanmış? Hangi Dağ göğe küsmüş ki; Erişemiyorum diye?! Dizlerim tutmaz olup, Adımlarım aksayınca; Saçlarıma kır düşse bile dön bana! Her aşkın bir mevsimi var ya hani; Baharı geçtik, Yaz geldi. Gün olacak,devran dönecek; Kış da gelecek. Bir fincan kahve kıvamında; 40 yıl sonra bile - yine - dön bana! Ben yüzümü sana dönmüşüm; Günebakan çiçekleri misali; En umutsuz olduğum anda Umudum ol, Kırma beni ne olur; Dön bana... Sen gidersen kimse uğramaz olur, Güz olur,yaz olur; Sen gidersen; Ben olmam! |