Sonbahar mektupları..
Gül kurusu saçlarım uçlarından titredi
Okurken mahur gözlüm yazdığın satırları Hasretle bekliyorken ayrılalım diyordun ...Ne çabukta unuttun öptüğün dudakları ....Yaprak yaprak döküldü sonbahar mektupları.. Ben yolunu gözlerken sen noktayı koymuşsun Gönlümün sevgisine yüreğime doymuşsun Sözlerime değilde ele güne uymuşsun ...Bir sis perdesi sardı baktığım aynaları ....Yaprak yaprak döküldü sonbahar mektupları.. Sapladığın hançerin ucunda zehir varmış Hasret yağmuru değil başıma yağan karmış Benim sevdiğim güzel mazide kalan yârmış ...Gözlerimin içinde hüzün kırıntıları ....Yaprak yaprak döküldü sonbahar mektupları.. Sustu dışarda öten aşk şakıyan bülbüller Sarardı soldu birden penceremdeki güller Acı bir hatıradır senden kalan bu izler ...Seçemedi gözlerim karanlık uzakları ....Yaprak yaprak döküldü sonbahar mektupları.. Ne içimde bir neşe ne tat kaldı dilimde Yıldızlar sönüyordu gözlerimin selinde Sanki mektubun değil silah vardı elimde ...Görmeliydin vefasız göğsümdeki kanları ....Yaprak yaprak döküldü sonbahar mektupları.. Serildi yüzüm yere yaralı bir kuş gibi Ayrılık sözlerinse bağrımdaki taş gibi Yüreğim bedenimden ayrılan bir baş gibi ...Ben bu yüzden kaderim sevmedim hazanları ....Yaprak yaprak döküldü sonbahar mektupları.. Şair:İsmail Kurt 21.11.2011 |
Gerçekten öyle her saplanan haçerin ucunda mutlaka bir zehir vardır.
çok beğendim şiirini
diline sağlık"....
tubaAAA tarafından 11/24/2011 10:42:38 AM zamanında düzenlenmiştir.