Yaşlı KüheylanGecenin en ıssız vaktinde Masallardan kaçan Anka kuşu Yalnızlığımın alnından öptü. Tutundum kanadına. Yaşlı küheylanın çektiği Dövende buldum kendimi. Mısır piramitleri gibi Buğday tınazları. Çilli yüzüme konan Üvezleri kovalarken Sessiz bir tayyare geçiyordu gökten. Dumanı; babamın sözleri gibi doğru, Anama olan hasreti kadar uzundu. Her doğrusu siciline yıl olarak eklendi. Aylar yılları ördükçe Gördüğü bütün kuşları turnaya benzetip Sılaya selam söylerdi. Selamı alan anam, Kanadının arasına bir sarma parası Mutlaka eklerdi. Ah! Yaşlı küheylan ah! Kuyruğunu yüzüme vurdu Zaman aniden durdu. 19.11.2011/Emine UYSAL |