İstanbul Akşamları
İstanbul Akşamları
Ufuk bir çizgi olmuş birleşmiş gökle deniz Dünya cennetten kopma içinde mutluyuz biz Deniz mavi-gök mavi gönlüme düştü iz iz Kapladı benliğimi İstanbul akşamları... Güneş gider yerini mehtaba bırakarak Uzun gür saçlarını gökyüzüne salarak Her türlü güzelliği gözlerime dolarak Kapladı benliğimi İstanbul akşamları... Ay kırmızı bu akşam kızıl bir gece gibi Maziyi anlatıyor ismin bir hece gibi Kararmış tüm ufuklar sanki bilmece gibi Kapladı benliğimi İstanbul akşamları... Gökteki yıldız kadar yanıyordu ışıklar El ele dolaşıyor sahildeki aşıklar Sabaha kadar bekledim çözülmedi ufuklar Kapladı benliğimi İstanbul akşamları... Suat Yığmatepe |