Saklı Bahçe
Saklı bahçelere diktim ben dertlerimi, kimsenin bilmediği.
Diğer bahçelere benzemezdi elbette Geceleri dikilirdi fideler, Hasretinden parçalanmış ellerimden akan kanla sulanırdı bahçem. Gündüzleri sevmezdim; ne kadar acı versede geceler. Aslında senden sonra sevemedim ben. Loş ışıklı barların boş muhabbetlerinde tanıdım seni Tek gerçeğin sen olduğunu bilmeden. Aldanıp diğer insanlara duvarlar ördüm, İmarı olduğum surların altında kalıcağımı bilmeden Seni sorduklarında şimdi bana unuttum diyorum, ne kadarda basit çıkıyor dudaklarımdan yitirişim Bazı tanıdık yüzler görüyorum senin buselerini taşıyan Sıcak bir gülümsemeyle karşılıyorlar belkide; kaçıyorum. Bazıları düşünceli, yarınından endişeli ilerliyor Birçoğuda ceplerindeki parayla harcanıcak aşkın peşinde. Bense koşaradım sensiz biçimde, gidiyorum Saklı bahçeme... Umut İbrahim KAKLIK |