ENGEL
Esprisi kalmamıştı sevdanın
Yegâne dileklerin tutulduğu anda Yaşamı bir hiç gibi görmek Ellerin elinde senin o gözlerin Çelik olan kafesten yırtılıp ta çıkan İzini belir tipte yürüdüğü yerlerde adın yazar Gecenin aydınlığı olduğu yer yanındı Ne KAR ne YAĞMUR tanımaz engel Taş duvar engel tanımazmış Düşlediği hayalleri kurmaya Acımasız sevdanın yanında yatan Elleri olmayan gözleri görmeyen Kapkara sevdası zapt ederken Dünyasını ayır verdi bir an Çok sevdiği senden |