KIRK YERİNDEN KOPMUŞ,,
Aklımla yüreğin savaşı süren,
Hangisini tutsam bilemiyorum..! İkisiydi doğru yolu gösteren, Haklıyı bilsemde diyemiyorum..! Yorgunum bitkinim eridi özüm, Kimsede kinim yok alacak öcüm. Tükense bitsede kalmasa gücüm, Yerine birşeyler koyamıyorum. Başımda dolaşır derdin yamanı, Birbirine kattı tozu dumanı. Geriye döndürüp sarsam zamanı, Kırk yerinden kopmuş saramıyorum. Merhametten uzak vicdan kısırı, İçi sızlamadı demedi sırrı. Sırtıma yükledi ah ile zarı, Kördüğüm bıraktı açamıyorum. O haldeyken bile eğilmez başım, Dünyada kesilse ekmeğim aşım. Mahşere dek sürer benim savaşım, Vazgeçmem davamdan dönemiyorum. TİRYAKİ bedenin ruhsuz olsada, Dünya da dursada göğe çıksada. Aşağı yukarı bakıp dursada, Azap nerde biter bilemiyorum..! |