KIŞ GİBİSİN
Seninle ısındım…
Serin rüzgârların ardından gelen Yağmurları seninle öğrendim Soğuk kış gecelerinin is kokusunu da… Açamıyorum gözlerimi sensiz… Tipiden beter yokluğun… Gözlerimin içi üşüyor… Kapatsam yanıyor… Ağlayamıyorum… Kar da yağar şimdi değil mi Daha çok ısıtırlar evleri… Daha çok kokarsın buram buram… Kış gibi… Ben de özlemle hasretle yokluğunda Sana aç sana üşüyerek muhtaç ağlarım İ.Asil |