Benim En Kanlı Eylemimi, Gidişinin ardından Gözlerim Gerçekleştirdi..
Sen Buna Ağlamak Diyordun,
Oysa Ben İntihar ediyordum ...

Merhaba,
Sevgisinden şüpheye düşmediğim,gün yüzü gösteremediğim alev saçlım
bu sana yollayamadığım yazıp yazıp bir kenara fırlattığım mektuplardan birisi daha,
Aslında aptal cesaretimin acemi şansına inanarak yazıyorum yine sana,
Olur ya bi yerlerde okursun da hala unutamamış,
bak pişmanmış, oda çok sevmiş,
bensiz her gün biraz daha ölüyormuş dersin,
Kızılım,hasretin dilime türkü olmuş,
ezber tutmuş beni kendine..
bu gün benim doğum günüm, senin neden doğdun sanki..
keşke tanımasaydım seni dediğinin, yazdıkları bunlar..
hani bir daha yazmayacağım sana diye kendini kandıran var ya..
canımı omzuma asmama sebep olanım,
elimden senden başka bir şey gelmiyor işte
Kalbim desen bende değil,
aklımı yitirmişim sensiz.
Çıkmaza girmiş sanki koca dünya,
benim yolum hep sana çıkıyor..

kendimden kaçsam sana sığınıyorum,
senden kaçmak mı haşaa ama,
biliyorum aslında dünya bile senin etrafında dönüyor...


Olmaz ya kızılcığım,
Kızımın ismine, ismini versem,
O’nuda seni sever gibi sevsem,
Tatlı bi tebessümünde eriyip bitsem,
o’da senin gibi bırakıp gidermi?
Sen bilmesen de sana benzese,
O’da gülünce yanağında gamzesi belirse,
Ha birde senin sevdiğin gibi birini sevse,
Benim gibi itin biri üzer mi?


Halbuki sen SİYAH demiştin, ben ise KARA,
Seni duyanlar AK dedim sanıyordu AL’a,
Göğsümde adın yazan, koca bir yar’a,
Açtın da gittin,hiç oldu mu? Şimdi...

Çağlar Öcal