Bilemezsin Be Gülüm
Bir anlık öfke ile kalbindeki yerimi,
Ne kadar uğraşsan da silemezsin be gülüm. Menfi tesadüflerle sen benim değerimi, Bunca kahrın ardında bilemezsin be gülüm. Her sitemin ok gibi saplanırken bağrıma, Hangi ilaç kâr eder sensiz gönül ağrıma? Bu gün ses vermiyorsan bu ümitsiz çağrıma, Yarın çok geç olacak gelemezsin be gülüm. Öfkenden her önüne gelene sararsın da, Çatmak için bir sürü bahane ararsın da, Beyhude hayal kurar kılı kırk yararsın da, Bir kalbi iki aşka bölemezsin be gülüm.. Nedamet yüreğini kemirirken ha bire, Harfler yorgun düşüyor rakamlarda cebire.. Bu yılgınlık ruhunla revan olur kabir’e, İstesen de gülemez, gülemezsin be gülüm, Kayboldu mu bir kere içinin özgüveni, Sen hâlâ yaşıyor mu sanıyorsun seveni? Çoktan noktalanmıştır yaşamın serüveni, Bir daha istesen de ölemezsin be gülüm! 13.11.2011 Mehmet YAŞ Şair / Söz yazarı |