Cennetimiz de Biz, Cehennemimiz deI Yaşadığımız yerleri bile Benzettik kendimize Her yerde mezbelelik Her yerde perişanlık Yüzelli yıl önce de Yazmıştı ozanları memleketin Değişen bir şey yok gibi gibi… II Kalkındırdığımız yerler olsa da Sanki üstüne üstüne Oturmak için Yazık! III Babam diyor ki: “Git Avrupa’ya Gördüğün ilk mezarlıktan Gir içeri İlk gördüğün mezarın üstüne Çiçekler içinde Yatsan oğlum mezara Kalkmaz istemezsin bir daha! ” IV Tabii! Kendi çöplüğüm yeğdir Başkasının bağlarına Ama neden böyleyiz? Yaratırız çünkü kendimiz Cennetimiz de biz Cehennemimiz de Hep kendimiz… |