10 KASIM
Güneş hüzün dolu
Bir güne doğuyor bu gün Yıllar önceydi 10 Kasım saat dokuzu beş geçe Dolma bahçe sarayında Yaşandı acının en büyüğü Kara bulutlar sardı yurdumu Sanki ciğeri söküldü milletin Çünkü Atam gözlerini Yumdu açmaması ya Gözyaşları sel olmuştu Anala karalar bağladı Babalar dedeler nineler Millet ağladı ağladı Nasıl olmuştu nasıl Atam bırakıp gider miy din sen Yetim koyup milletini Atam biz tutamadık sana verdiğimiz sözü Tutamadık Atam Hiç kıymetini bilemedik güzel yurdumun Her gün şehit veriyor Niye kime ben anlamadım Anlayamadım Atam Dinmiyor gözyaşları Yetim kalıyor çocuklar Dul kaldı nice kadınlar Ah Atam bir bilsen Ne hale geldi vatan Yinede sen ve tüm şehitlerimiz Rahat uyuyun Atam Var bu vatanı bekleyen AYŞE KARAN |