SONSUZLUĞA UZANDI EFKARIM
Fikrimin gelgitlerinde
Duygularımın çırpınışları Bitap düşürdü ruhumu. Ruhum yerlerde, Ruhum sefil... İçimin çığlıklarını Susturamıyorum artık, Arşivlere sığmaz oldu ızdırabım, Ruhumdan bizarım. Gönlümün en can alıcı noktasında Titremekte hislerim bir çiçek gibi. Gerçek gibi sanki İhanetlerin depremi. Mutluluğum boynunu büktü, İnledi hicranım, İnsanlığına ihanet etti İnsan yanım. Gönüllerin bahçesine Ayrık otlarını düşürdü insanlığım, Aciz kaldı feryad-ü figanım. Yıldırımlar düşüyor Düşüncemin doruklarına. Doruklar soğuk, Doruklar buz gibi. İçime sığınmak için doruklar Bir rahmet oldu da; Taştan taşa sekerek Süzüldü yamaçlardan içimin sıcaklığına. Beni daraltan kalıbıma inat Sonsuzluğa uzandı efkarım, Biçare gönlümün karanlığına Bir yıldız gibi doğdu dualarım. Dualar umut,dualar huzur İnleyen vicdanım Dualarla huzur bulur. 09/11/2011 BİLECİK |