KIRILDI KALEM ŞAİR ÖLDÜ
Bu şair bu kalem seni yazardı seni söylerdi
Hece hece satır satır gece gündüz seni dilerdi Her kelimede her yazılan sözcüklerde sen vardın Tıpkı bir ressamın tuvale çizdiği resim gibi Tıpkı bir bahçıvanın baktığı gül bahçe gibi Seni çizer seni şekillendirirdi bu şair Ansızın çekip gitmen vedasız çekilişin gibi Ayrılık rüzgarlarının estiği yüreklerden Kırıldı kalem şair öldü o gün/ Mumun yanışı alevinin sönüşü oldu aşk Bu kadar kısamı sürdü mutlu sanılan aşk İki yabancı iki düşman olduk şimdi sanki Bu kalp bu yürek ölse de unutmaz inan ki Bu muydu ALLAHA etiğin yeminin Ben olmadan sen yaşayamazdın hani Gittiğin yerler bayram mesire yeri sanki Bu şair öldü kalemi kırdı artık zalim/ Biz sevmeyi başaramadık olmadık iki sevgili İşte bu yüzden kalem kırıldı şair öldü sevgili İki ayrı mezar kazılacak üzerinde vefasız yazılacak Okuyan dinleyen gören her kes ibret alacak Bu kalem seni bir daha inan asla yazmayacak Bu şair maziye acıyla hüzünlere geri dönecek Öldü şair kalem kırıldı sevgili… kosarli47/mehmet emin dağ |