Anadan doğma bir larvayım
Metamorfoz bir sızı içimdeki evrede
Bölünen bölünen / bölünebilen
Daha çok bölünen / bölümlenen
O yüzden hiç alamadım
Mutluluğumun sağlamasını
İfrit oluyorum bu ayrıntılara


Kevaşe bir huzursuzluk içimdeki köşebaşında
Siyahını kocaman bir rujla kapatmaya çalışmış
Ne kadar belli, sahipsiz bir kana benzemediği kırmızının
Melez yalnızlığım kaynaşamıyor salaş kalabalığımla



Sokakların tüm ayazı derinimde yuvalanmış
Aklımdaki cümleleri ezmeden yürümeye çalışıyorum
Bir gecelik düş arıyorum sayfama bunca loşlukta
Bir kadeh şiirde kalacak sevişmelerim sadece - dudak payı -kafi miktarda-
Ruhu çizik güvercinler tam karşımda gülüşüyorlar
Belli ki dudakları yeni sökmüş öpüşmeleri
Ne talihsiz bir durum / gün ışığından gizli
Tam uçmayı yeni öğrenmişlerken
Unutacak olmaları



- “başka bir şey arzu eder misiniz?”
- “hayır” sorunuz yanlış bay garson,
“başka bir şey arzular mıyım?” olacaktı


Başka bir şey
Başka…


Bildiğiniz gibi işte, o masadayım
Ben, onlar ve birkaç karanlık işte
İstemsiz bir refleksle ayrılıklarımı kemiriyorum
Biliyorum maviden şer olmaz
İçimde kesif bir manzume kokusu
Beni kendi törelerimle baş göz eden


Ban kalkayım sancılarım duvağını açmadan
sanrı şahidim olsun ki
sanrı şahitlerim imzalamaz sonra bu defterlerimi
Şimdi hava durumu
İl il ayrılık vakitleri
Yarın içimde bolca yağış bekleniyor
Çürüyen topraklarım çapalanacak daha
Yolcu düşünde gerek…

Oktay Coşar