Çürümeye Amade Ten İçin mi YaşayayımYar… Kimi zaman Suskun kaldım Sadece Hasretin umuduyla yol aldım, Kalbime nazar edeni andım Fecrin kuşatan vecdiyle Nasıl ağladım, kalbimin sahibine Adandım ve samimiyetle kandım Yar dedikçe, figanım nüksettikçe, Boynumu büküp kudret sahibine sığındım Ne nefsimi Cezbeden halin esiriyim Ne sevdayı karartan Bir mananın hastasıyım, Hangi dirilişin niyazındayım İnşiraha muhtaç bir kalple nasıl Vuslatı anayım, Ecrin feyziyle aşkına ulaşayım Nasıl bir aklın, nizama kadir olmayan Nefsi hastalıkların ki sadrından kurtulayım Arif ne söyler, Aklıselim olana aşkı tarif eder Ruhunu yakmayan Bir lahzadan nasıl söz eder, Ar içinde kime iltica eyler Mecnun niye boynunu büker, Bir lokma ekmeği neyler, o aşk kalbine evet, yeter Melülleşen hissiyat, Çaresiz kalan nefs-i maslahat Ruhuna aşkın vecdini eker Nasıl ve hangi Taklidin sulbünde yaşayayım Ruhumu bahşedene, Akıl ve irade verene, merak Ettiren Hakka imanla varayım İdrake ulaşmayan, Hesabı gale almayan, lahzanın Didarında yol almayanı anayım Bahtın teslimiyetinde, Nasibin telakkisinde, tercihin Her cümlesinde aşksız kalayım Çürümeye Amade tenimi ne sanayım Aldatmayı, insanlıktan çıkmayı, Nefsin sefilliğinde Solumayı nasıl bırakmalıyım Benlik kafesinden, Tekebbürün kepaze eden illetinden Bu ahvalimle nasıl sığınayım Utanmayı unutmuş, Edebi ruhunda yaşatmayı Anlamamış bir kalbi ben ne yapayım Yar derken, Kendimden geçerken İrademden vazgeçmeyi yeğlerken, Lafazan mı olayım, ”ne derler”lemi” yol alayım Hırsın nasıl bir hissiyatın Tezahürüdür, asabiyetin Neden halinde ki çaresizliğindir Mütemadiyen yargıç olman, Olur, olmaz zan içinde Bulunmanı ise nasıl anlayayım Mustafa Cilasun |
Birden şekillendi her şey biz fark etmeden
Ah ne derler var ya seni melalinden geçiren
Sana unut dedirten gizem içinde nefeslenen
yüreğiniz dert görmesin. selam ile...