CANIMIN İÇİ
Açardın yar çiçekler sevdayı dallarımda
Bir bedende can gibi aşk ile kollarımda Sarılırdın boynuma ağlardın yollarımda Senden başka sevemem derdin canımın içi Bir elmanın yarısı olduk senle ikimiz Her derde gülüp geçtik hasret oldu yükümüz Göz’yaşımda dökülür kopup gelir sökümüz Sen aşkı çöllerine serdin canımın içi Sen sabahın ışığı pencereme gelirdin Bugün seni görmedim hasretinden delirdim Senden ayrı kalmak zor inan’ki yar ölürdüm Bana hep mutluluğu verdin canımın içi Bakıp dursun gözlerim gözlerinin karasına Gel sarayım sineme merhem ol yarasına Sar beni kollarına esir et arasına Özümden akıp aşka erdin canımın içi Ve sessizce öpeyim yar usulca teninden Hummalı aşk ateşi esme hasret yönünden Yanıp’ta kavrulurum özlem dolu günülden Yazılmamış şiirim derdim canımın içi hamit karaca 23.02.2014 13:55 |