"Yok ki,
ne yazacak mısra kaldı seni,
ne de anlatacak kimse.

Kimseler bilmesin istiyordum oysa.
Meğersem anlatıldıkça kavuşulur olmuşsun sen
ve anlatıldıkça karalanıyor bu mısralar.

Her seferinde,
her mısrasında yazmak varya seni,
adeta eritiyor içimi parçalıyor büsbütün beni."

Zor olsa gerek uzak kalmak sevdiğine,
Zor olsa gerek her gece uyurken seni düşünmek,
Zor olsa gerek sensiz bir gökyüzü paylaşmak,
Ve zor olsa gerek sen yokken yanı başımda uyanmak.

İşte böyle bir sevda bendeki,
Ya sen olursun, ya da sen belli ki,
Bir kaç mısra daha karalamak isterdim sana,
Anladım ki yazdıkça da bitiremem içimdeki seni.

Seni seviyorum ve seveceğimde her daim,
Unutma bu dizelerim bitmez, bitsede kalemim,
Aklımdan çıkmayan o güzel hayalin oldukça,
Yüreğim sadece sen için atacak, ben yaşadıkça.