Fırtınasız BulutlarZamansız doğar güneş iklimsiz sabahlara Kuytularda demlenir fırtınasız bulutlar Yeniden açmaz mevsim yaslanırken ahlara Gecenin atlasını yoluyorken umutlar Savurur benliğimi kapanır aşk yollarım Kayan yıldıza uzak hayal sarar kollarım Sevda ile kurmuştum yıkılıyor tollarım Yüreğimin bağında soluyorken umutlar Sensiz kaldı hislerim çekerim acısını Hangi muştu dindirir yokluğun sancısını Bu handa misafirim bilirim hancısını İçimi yakan ateş oluyorken umutlar Başımı eğdim bu kez durmuyor artık fesi Yok, yere parçalanır düşlerimin nefesi Tartmıyor duyguları terazinin kefesi Boynuma yağlı ilmek doluyorken umutlar Ararım mısraların kıyısında kendimi Takatim tükeniyor aşamadım bendimi Sin’imi kazan bu güç sevdaların fendimi Dar gelir bana makber ölüyorken umutlar 08/07/2010 Şiir:Ümit GAŞ Fotoğraf:Ümit GAŞ |