İçim kan ağlıyor..
Hüzün yine geldi her yan ızdırap
soldu yine içimde en son açan çiçek sarardı duygularım düşüyor gönül yapraklarım bir tebessüme dermanım yok Sanki dağların altında kaldım Azrail gelse ikiye bölse bir yanım hep yarım cennetin ortasına atsalar Gamdan taş kesilmiş bağrım göz pınarlarım olmuş kurak çöl ne dosttan bir ışık var, Ne içimde sevinçli bir melek dostum benim kuyu pek derin dostum benim fırtına pek çetin çocukların gülüşüyle Sanki selam söylerdi Serden sırdan Rabbim bugün öksüz yetim muhabbet bağımı başımı okşayan yok dünyaya dargın argın dönsem de Sırtıma kabir dönmüş bana yüzünü mezarların mermer taşları Sanki bey kızın Süleyman sarayı özlesem de ölümü Makbul değil terki dünya Hz Peygamber s.a.v sözü ölmeden önce ölünüz, er kişi işi bizde ne gezer Mağfiret hikmet olduk gönlümüze nefisten illet buruk kalmış çehrem sanki kalbime bostan korkuluğu iki damla ağlasam Gerisi gelirde sanki gözyaşlarımda terk etmiş beni ne ara yazdın bunları hani kırmıştın kalemi sus be deli gönlüm sus Sen misin benim, ben miyim senin. Sami Arlan. |