O kocaman yangının tam ortasındayım şimdi.
Ellerin, gözlerin, bakışların tam karşımda..

Aşığım...
Seni içimde anlatan herşeye.
Gülüşüne mesela,
Kokuna, sana aitliğime, sımsıkı tutuşunu ellerimi, gözlerinde kaybolmaya...
O uçurumdan defalarca atlamaya aşığım.
Geleceğini biliyordum ben.
Gelip hayatımın tam ortasına yerleşeceğini,
Seni hep hergün daha fazla sevecegimi biliyordum.

Seni sevmek hergün farklı bir pencereden bakmak,
Birgün içinin ısınması, başka birgün çok aitlik...
Ne zaman aramızda ’ayrılık’ lafı geçse,
Hep yağmur yağıyor ya
En çokta bu etkiliyor beni
Bizemi ağlar, yaşananlaramı bilemem.

Seni sevmek,
Her sabah uyandığında,
yaşamaya daha çok sımsıkı tutunmanın en güzel, en sevdiğin nedeni gibi.
Satırlarımdan hep senin akman gibi,
Cennetin elinden tutmak gibi,
Güneşin hergün yeniden doğması gibi.

Ve daha anlatamadığım birçok şey gibi.

Sabiha ÇITIR.