hüzün ve hicranın ağında ağır imge
____________________________kadın !
rimelin koyusuna bulaşmış gölgesinde kalan


___________________________gözyaşı
eklenti
siyim siyim geceye
yağmuru kıskandıran nazenin
ruha değen ürperti
bak ! zühre’de bir alınganlık
döktü büsbütün hışım çiçeklerini yerküreye
öfke çekilmiş hançer gibi
kırılagiden sen-ben mevzuu


zühre dökedursun hışım çiçeklerini
kadının topuk ucu dönüşünde
çıt kırıldı/tesiri yok teessürün
öte yanda gözyaşı
bir yanda kısalan gölge
hiçleşme
toplu iğne başı farkındalıktır bu
ucuyla çıkarılan çakır dikeni sızı
kanar hakikate


hüzün ile hemhal olmuşken
bir hicran türküsü kadın
sözün neresine dokunsa
dedim ya ağır imge gözyaşı


kıpırtılar düşünce akşamına pürtelaş
yarı açık aralığında kapıların
geldi gelecek imlemesi
eşiğe dokunan sadakat
sızınca içeri yüzüne oturan sükunet
diline düşen -hoş geldinli- bakışlar
ve bir - bakla sofa- sofrasında beklenen huzur
çalakaşık
yorgunluğa kahve kokusu
telvesinde zaman yol oluşmuş akarken
üç vakite kadar umulan falların
çıkmayışından kahır


gündelik yorgunluğun off ünlemesinde
maişet derdinde sus hâli diline mühür
sözün ucunu toplasa haykıracak da
_________________________ kadın
ezel-ebet kulağına üflenen kınamaların
çınlaması
her susta kalan dil ısırır ucunu
sızar dizgilerine yazıtların


yazıcılar titrek ışık aralıklarında
ucu ucuna ekler imgeleri
hiçbir kalemin ucunda kantar çekmez ağırlığı
ortasına düştüğü sayfalar taşımaz
bunca ahı


rimeline değen gözyaşı
boncuk boncuk çığlığına ses
duyana / duymak isteyenedir sessiz sedasız



şanlıurfa/2009
23.07.2009 saat:22:00

’BE EY HÜZZAM DÜŞ YAKAMDAN adlı kitabımdan’

Yahya İncik