MEVLAYA SEMAH
Sabahin seher vaktinde öten garip bülbüller
Görmedinizmi tomurcuk gülleri cileli bülbüller Ben görüyorum kainatdaki gönül güllerini bülbüller Ahmetim su gidene durmu dedim kulaginami fisir dadim Kimin haberi varki öleceginden Bak semah dönüyor canlilar cansizlar Yüce mevlasina rabbine Bir gayeyle geldiler toprakdan bu dünyaya Pis bir sudan düsdüler ana rahmine Canlilar cansizlar cinler Görmez olur bazen gören gözler Duymaz olur duyan kulaklar Cok cirkin söyler güzel diller Sen bari beni duy garip bülbül Görüyor gibiyim sayilari bellisiz melekler Dönüyorlar mevlaya semah Geldik toprakdan dünyaya dönecegiz topraga Kul ahmet döndü Sende dön hey vefasiz insan ogulu yüce mevlaya |