Vaz geç şu ıslak yüzlü, dilin ışıltısından, Bir daha duyma artık, onun seslenişini, Desem de ürktün işte isli karaltısından, Gördün ya yeryüzünün boşa süslenişini.
...
Kupkuru bir dünyanın ortasında bırakır, Denizin kıyısından uzaklaşan her adım. Masmavi düş yolunu arkasında bırakır, Denizin kıyısından uzaklaşan her adım.
Yoklukla baş edemez, yıldızların kayışı, Birdenbire bitecek, meltemin okşayışı, Gözünde yaş biriken bir yürek sızlayışı, Denizin kıyısından uzaklaşan her adım.
İçli bir keman ağlar, bil ki kırılır tambur, Dağ gibi acı çöker hızla birikir kambur, Unutmaya yüz tutan, anıyı döker kalbur, Denizin kıyısından, uzaklaşan her adım.
Güne bakan çiçeği, karanlığa döndürür, Sevda hülyalarının, mehtabını söndürür, Hasreti ferman kılan tek firkati güldürür, Denizin kıyısından, uzaklaşan her adım.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
DENİZİN KIYISINDAN şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
DENİZİN KIYISINDAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İnsani vasıflarımızı yitirdikçe daha çok acılar çekeceğiz...
Ve bir türlü ders almayız.
Bilmeyiz imtihan hangi olaylarda...
Allah, bizi hidayete erdirsin dostum...
Halimiz yaman.