YİNE HAZAN MEVSİMİ YÜREĞİM
Yine hazan mevsimi gibi
Bu gönlüm Dökülüyor yapraklar gibi Birçok kişinin ömrü Kimi zamansız gidiyor Rabbimin emri diye Kimiyse çok acı çekiyor Hastane köşelerinde Belki hayatının baharı Gitmek ister mi bilmem Ama gel denince Çare yok gidecek Gel denilen yere Onlarca insan Ne umutları vardı Ne çok hayalleri vardı Kimi yeni evliydi Kiminin yeni bebekleri Sevda dolu günleri Birden karardı dünya Bulutlar sardı her yeri Rabbim neler oldu Sallandı yer gök Birbirine girdi Toz duman içinde kaldı Her yer Yıkıldı binalar bir bir İçindeki onca insan ile Acı çöktü gönüllere Yandı yürekler yine Vadesi gel dimi insanın Bir bahanesi var dır rabbimin AYŞE KARAN |