anne
neden göremiyorum hiçbir rengi
neden uzanamıyorum hiçbir öteye
nerede babam
kardeşlerimin seslerini duymuyorum
hani biraz sonra yağmur yağacaktı
yağacaktı ve karşı komşunun kızıyla
yağmur altında ıslanacaktık oyun oynarken



anne gözlerime duvarlar inmiş
soğuk demirler kesiyor tenimi
-betonlar ne kadar çok-
toz duman içindeyim
kolonlar sıkıştırmış kalbimi
zor nefes alıyorum
zor tutunuyorum bulunduğum noktada



anne
niçin her yer karanlık
yalnız hiç kalmamıştım böyle
yalnız seslenmemiştim sana
hangi diyardayım ki yarsizim
hangi memleketteyim ki baharsızım
hangi kör kuyudayım ki züleyhasızım



ah anne
hani umutlar tükenmezdi
hani kapanan her kapı bir daha açılırdı
hani hep yanımda olacaktın
hep üzerimi örtecekti merhametin



ahh anne bir şeyler olmuş
-belki de çok şey-
olmuş ki suskunsun
olmuş ki ağzın bıçak açmıyor
olmuş ki çaresizim
olmuş ki ölmüş gibiyim