AŞKIMA MEKTUP.....
Elin. . . elin degmis bu mektuba.
Tesekkür ederim; bana yazmamissin ama. Asik oldugum elin. O aska susamisim. Hakkim var o elin yazdigi mektubu açmaya. ..................................................... Çünkü askim ölümüm oldu benim. Sairlik taslamiyorum. Gerçek bu: Sen olmayan her sey için ölüyüm ben. Her gün seni unutacagim diye yeminler ediyorum, Sonra seni düsünürken kendime yakalaniyorum. Zaaflarima kizip köpürüyorum, Sonra iyi ki zayifim diye sükürler ediyorum. _____________________________________ Inkar etme beni, kendini, ya da bizi. Yaz bana, gizli düsüncelerini ögreneyim. Kiskanmaya gücün varsa, Tek rakibin, öptügüm mektuplari kiskan. Küçücük bir kus gibiyim. Havam sensin es üstüme. Küçücük bir balik gibiyim. Suyum sensin ak üstüme. Suskunlugun çöl olur bana. Suskunlugunda bogulurum. __________________________________ Tanrim! Nasil da gipta ediyorum, Sevgisi bizim gibi olmayanlarin mutluluguna. Nasil da ugrastim kendimce sana kara çalmaya. Aklimdan tüm kusurlarini tekrarladim durdum. Bu da ise yaramadi. Hatalarinda da sen vardin. Onlari hatirlarken erdemlerin geliyordu aklima. Filozof dedigin, lafin tek gerçeginin yine laf oldugunu iyi bilir. Edebiyatin en iyisi bile küçücük bir yaprak kadar hayat dolu degildir. ___________________________ Bu satirlari yazarak beni inciten elinden nefret ediyorum simdi. En tembel adam bile bir tohum ekebilir, Marifet bakmakta ektigin tohuma. Baskalarinin maliysak eger tutkunun araci oluruz da, Asla dillendiremeyiz onu. Köpege tasma takmasan da, Sadakati baglar onu sana. Bilirsin ki isteyerek kalmaktadir yaninda. Iste ben bu özgürlügü istiyordum... {...BANA ÖZGÜRLÜĞÜMÜ TAŞIYAN KALBİMİ TEKRAR VER...} |