AHMET...
Yolunun sonun da vardığın yerler
Sana kucak açıp gülmüyor Ahmet Ayrılık vaktine oldu seneler Kimse zamanını bilmiyor Ahmet... Sanal oldu tüm bildiğin gerçekler Yolunup anbara doldu burçaklar Sana atıp tutan bütün alçaklar Seninle birlikte ölmüyor Ahmet.. Evin viraneye döndü figanla Geleni...geçeni arttı zamanla Sana olan özle artıyor anla Giden ruh geriye gelmiyor Ahmet İşin gücün rast gitmedi sağlıkta Gözün gönlün kaldımı ki dağlıkta Aha..yuvandasın doğrulda bakta Gözlerin hiç birşey görmüyor Ahmet... Bağrın delik deşik yaralı neden Acı duydun mu ki Alman keserken Vatana dönmeye hep derdin erken Her dilek yerini bulmuyor Ahmet Toprağın bol olsun kabirirn geniş Geri dönmemeye böylece gidiş Bitti çilelerin tükendi her iş... Kimse anlamıyor bilmiyor Ahmet Hamzayla harunun kime emanet Beklermiydin can dostundan ihanet Gönlün huzur bulsun artık rahat et İstemekle ömür dolmuyor Ahmet |
Gözün gönlün kaldımı ki dağlıkta
Aha..yuvandasın doğrulda bakta
Gözlerin hiç birşey görmüyor Ahmet...
emeğinize saglık çok güzel bir şiir okudum tebrikler