DÖN BAK ARKANDA BIRAKTIĞIN YIĞINASadece bu gece ağladım hiç durmadan gözyaşları damlamadı gözlerimden İnsan çile çekerken bu kadarmı yıkılır yoksa alın yazısı kader deyip boyun mu egilir Dünyamı yıktın kara toprağı bana mı layık gördün o güzel gençligimi sen benden aldın Bana haram ettin bu dünyayı beni dermansız bir derde çıkmaz bir yere kapattın Dön bak ardında bıraktığın yığına dön bak çaresiz bir derde koyduğun sevda dediğine Ben bu kahpeligi hak ettim mi yoksa hak edenler varken banamı layik gördün Yoksa beni kullanıp aşkı sevdayı canından can olmayı mert ce olmayı benden mi örgendin Yoksa bir oyuncak zanettin oynayıp kulanıp bozup bir kenaramı atmakmıydı galibada öyle oldu Bunları yaparken hiç mi için sızlamadı bir mahsun hayata sıkıca bağlı bir genci bozmak Bir dön bak bunları yaparken arkanda bıraktığın yığına acıyacak hale gelen o gence dön bir bak Ağladınmı bilmem ama ağlattığına emin ol ağlarmıyım bir kez daha onu bilemem ama O yaptıklarına rağmen koşarmıyım ardından bir daha işte onu da ne düşenebiliyorum Veya seni gördüyümde sineme çekip af edermiyim işte onu hiç ama hiç bilemiyorum Kimselerin görmedigi duymadığı kuytu köşelkerde yerlerde yapa yalnız ağlıyorum Dön bak ardında bıraktığın yığına dön bak çaresiz bir derde koyduğun sevda dediğine Sıkılıyorum artık hayattan sıkılıyorum demekten senin için bezmedim ama şiir yazmaktan Mutluluğu yansıttım her zaman sana sırf üzülüp yıkılmıyasın diye mutluluğu sana tattım Ama ben hiç mutlu olmadım olamadım yalan gülüşlerin yalan sevgiden yeter bende bıktım Bunları yaparken hiç mi için sızlamadı bir mahsun hayata sıkıca bağlı bir genci bozmak Bir dön bak bunları yaparken arkanda bıraktığın yığına acıyacak hale gelen o sevdaya. (ŞAİRURFALI) |