ALACAKLI OLDU ZAMAN ARTIK YARINDAN
Güneş gene indi kalenin burçlarına
Parıltılar düştü dalların uçlarına Hüzünlü bir kadın gibi durgunca deniz Ufuklara kızıllıklar düşmedi henüz Bir kuş uçtu açıklara kaleden Bir gemi ayrıldı sessizce iskeleden İkisi de uzaklarda silindiler soldular Kızıllaşan ufukta kayboldular Kızgın güneş öptü suyu orta yerinden Altın renge koştu mavi sular serinden Yanıyordu sanki deniz,alevinden ışığın Tutuşturdu yüreğini kim bilir kaç aşığın Yavaş yavaş gökyüzünün rengi morardı Kurşun rengi oldu deniz,sonra karardı Ilık ılık bir rüzgar okşadı usulca tenimi Tatlı bir ürperti kapladı her bir yanımı Ay ışığı vurdu birden suyun yüzüne Dalgaların sesi döndü şarkı sözüne Sihirli bir müzik çalıyordu sanki durmadan Sonsuz bir ritimle sürdü ara vermeden Fırtınaya dönüştü gittikçe rüzgarın sesi Bedenimi kamçılıyor soğuk nefesi Kudurdular dev dalgalar sanki kudurdular Yalçın kayalara çarpıp durdular Köpük köpük karıştılar geceye Katılıp renk verdiler yaşam denen bilmeceye Artık kızgın rüzgar,hırçın deniz ve ben varım Bir düşündüm neler kaldı geride yarım Pişman mıydım yaşantımın hiçbir anından Bin bir anı gelip geçti gözlerimin önünden Sevinçlerim,acılarım,korkularım,yaşanmamış sevdalarım Üstünkörü yaptıklarım ve hiç yapamadıklarım Ne istedim alamadım Ne aradım bulamadım Hem doğayı hem gönlümü dinledim Düşündükçe bir gerçeği anladım Ben var isem ışık da çok ses de çok Ben yok isem şu dünyada hiçbir şey yok Giden için her şey sona eriyor Yaşayana her şey burda duruyor Mutlusundur isteklerin olduysa Mutsuzsundur aklında çok şey kaldıysa Hava artık ağırlaştı dayanılmaz biçimde Anlatılmaz sıkıntılar depreştiler içimde Sakinleşti hırçın deniz gece yarısı Oynaştılar suda ışıkların sarısı Alacaklı oldu artık zaman yarından Bir gün daha uçtu ömrümün baharından |