CAFER'İN AŞKI
yari dağların ardında
bir dağ köyünde Cafer’in bir umut heybesi sırtında gönlü hüzünde Cafer’in bir söğüt gölgesinde yaş akar gözlerinden yavaş başına vursa da bir taş ne ki gözünde Cafer’in öyle yapsa çare değil gönlündeki kare değil kalbindeki yare değil ateş özünde cafer’in aklına koymuş bir kere yazgı yazılmış ki sere bir sözü vardı ki yare yanan dilinde Cafer’in almaktı yari aklınca ağadan izin çıkınca düğün vakti yakınca vuslat düşünde Cafer’in yürüdü yarin köyüne yaklaştı O’nun evine yüreği nasıl devine soluk döşünde Cafer’in kızı istedi ağadan baba söyledi yabandan güvey olur mu çobandan öfke yüzünde Cafer’in hızla kalktı divandan gözü dönmüştü de kandan bir çarptı çıktı kapıdan aklı yarinde Cafer’in saplandı gönlüne bir ok kaçıracaktı yolu yok dağda saklanacak yer çok kalbi serinde Cafer’in bir gece vaktiydi cafer aldı yari dağa gider atlılar önüne iner korku teninde Cafer’in iki el ateş ederler kız yanlara sendeler ikisi nehre düşerler muradı derinde Cafer’in |
Sayın İlker PAMUKÇU'nun yorumuna tamamen katılmaktır niyetim. Şiir güzel, yorum yerinde çünkü.
"Her ikiniz de harikasınız" diyorum, Özlemce...