yari dağların ardında
bir dağ köyünde Cafer’in
bir umut heybesi sırtında
gönlü hüzünde Cafer’in

bir söğüt gölgesinde yaş
akar gözlerinden yavaş
başına vursa da bir taş
ne ki gözünde Cafer’in

öyle yapsa çare değil
gönlündeki kare değil
kalbindeki yare değil
ateş özünde cafer’in

aklına koymuş bir kere
yazgı yazılmış ki sere
bir sözü vardı ki yare
yanan dilinde Cafer’in

almaktı yari aklınca
ağadan izin çıkınca
düğün vakti yakınca
vuslat düşünde Cafer’in

yürüdü yarin köyüne
yaklaştı O’nun evine
yüreği nasıl devine
soluk döşünde Cafer’in

kızı istedi ağadan
baba söyledi yabandan
güvey olur mu çobandan
öfke yüzünde Cafer’in

hızla kalktı divandan
gözü dönmüştü de kandan
bir çarptı çıktı kapıdan
aklı yarinde Cafer’in

saplandı gönlüne bir ok
kaçıracaktı yolu yok
dağda saklanacak yer çok
kalbi serinde Cafer’in

bir gece vaktiydi cafer
aldı yari dağa gider
atlılar önüne iner
korku teninde Cafer’in

iki el ateş ederler
kız yanlara sendeler
ikisi nehre düşerler
muradı derinde Cafer’in