'dayé'(anne)
dı dılémında wexta dadıgıre tendur
deng nay ew çax jı riya dur dengek agıri té jı helbestamın pena davéjemın sebiyé dılémın xwe dıde ré u xwe dıde bayé u deng derté jı dıléwi dıbé ’dayé’.. sal deyné xwe daye payizé zarok mane bın xeli na leyize! perçe perçe agir ji esman diweşe ser seré zaroké mazlum deva dıgré u dil digri jı mezel" merhum gönlümde tandır doldurulurken ses gelmez o zaman uzak yollardan ateşli bir ses yağar şiirime içmdeki çocuk pena atar bana kendini verir yola ve rüzgara ve ses çıkar gönlünden der ’anne’ yıl borcunu sonbahara vermiş çocuklar oynamıyor yerin altında parça parça ateş gökten yağar mazlum çocukların üzerine ağızları kapatıp gönülleri ağlatır rahmetlilerin mezerlarından yunus tapancı... |
herşey kendi diliyle güzeldir.
tebrik ederim:)