GİYOTİN
Küçük adımlarla büyüyor kelimeler
Hafif yağmur damlaları tiseliyor saçlarına Kızılımsı Ama turuncuya daha yakın bir tonda Yüreğimin egemenliğini ele almışcasına O et parçasının manevi topraklarında Dalgalanıyor kızıl bir sancak gibi Mahvoluşum yakın Kimse inkar edemez Kızıl gözlerinden Mavi bir şerbet içmişim Ölüm bile bu neticeden daha güzel Hangi ara vuku bulur sensizlik Ve hangi ara son bulur Bilinmez O bilinmezlik içinde Kocaman bir denklem olur hayat Çözülmez Çözümsüz sorunların arasında Bir düğüm olurum Giyotin gelir Vururlar başımı Celladım, gözü yaşlı Kızıl gözlü Kızıl saçlı... Mustafa Özkan |
bir de vazgeçilmeyen çığlıklar yakalanır kızılın kanatlarında
çok güzeldi şiir.