GÜL
Gülistanda kırmızı bir gonca gül
Ağıt yakar karşısında bülbül Güne hasret gül arar bülbül Bülbül, firakı Resulalaha ağlar ey gül Açılırsın ey gül,endamla serpilirsin Etrafa mis rahiyalar verirsin Sümbülü nergisi yere serirsin Gül, nuru Resulallahtan denince,ey gül Düşünce damlalar sana şebnem olur Resulallah-ın izini arar bulur Dertli bülbül hakiki GÜL ü bilir Gel bülbüli ağıtlar yakalım ey gül Ağla şebnemlerle aşıklar gibi Dökül Medine yoluna hüccaclar gibi O GÜL den başkasına bakma Ashab gibi O GÜL den gelir değerin ey gül Sevgililer günü varmış ya ey gül Bin yakamıza Medineye uçalım ey gül En Sevgili karşımızda,Ravzada bak gül Aşk oduyla gözyaşı saçalım ey gül Dönsün hüccaclar Resulallahla kalalım ey gül. nuriye banu akten |