mehmetcik zap şiiri
Karanlık gecede Karasu’dan Zap Suyu’na giden yol
Dolunay azaplığında vatanımın Ay örgüsü saçlarına vurgun düşmüşüm Alın yazımıza vatan ve bayrak, şehitlik yazılmış… En güzel türküyü kurşun söyler özüme Ola ki Tendürek ağıdı; Cudi, Gabar türkülerinde Muhabbeti bulurum bir zaman… Şahadetse aslanların savaşında… Ölümsüzlük, şehitlik, bayrak hilalinde… Can veren, kan veren yiğitler Yar gönlümüze düşende, çıktık dağların başına Karanlık gecede el uzattık hilâle Vurgun yedik seher rüzgarında, Gurbet türküleriyle selam ettik yar diyarına Savaş türkülerinde kendimizi bulduk Vatan türküsüyle toy eyledik her zaman… Kürşat baskınlarında şahadetime destur verilirken Tekbir-i ilahi ki bayrağımdaki iman Yıldız yüceliğinde vatan olası gönül Neylerim, neylerim sensiz acep? Seninle gezerim Şavşat’ı, Kars’ı Seninle inerim Bingöl’den Van’a Muş’tan el ederim Adıyaman’a En deli sevdaları yaşarım pusuyu geçerken Keleş sesinde yas tutarım ölen şehitlerin ardından Divanesi olduğum Anadolu’yu gezerken Nasibim bir kurşun olup da, düşersem toprağa Eğer, eğer toprak bana açmış ise bağrını Damla damla düşüyorsa toprağa kan Bayraklara sarılıyorsa tabutlar Analar… Analar ağlıyorsa yiğit erlerinin ardı sıra, Gelinler… Gelinler yas tutuyorsa yiğit erlerinin ardından Ki Türk devleti öksüz kalacaksa eğer Koyuver şahin misali saldırsın İbrahim’in delilerini Mehmetçesine, çakal sürüsüne… Ay gökte kaldıkça Ulu kocaların, ak sakalların duası Üstüne olsun… |