VURGUN YEMİŞİM
Yelken açtım belirsizliğin kalbine,
Yıkıcı düşlerin anlamsız mısralarında kaybettim kendimi Kar yağdı hayallerimde kurduğum dünyama, Anlamını yitirdi sözcükler seni ararken. Delice bekler oldu vuslatı yüreğim, Sende kaybolan ruhumu arıyorum... Demsiz sabahların sisli dünyasında, Uçurum kenarlarında sonlanır oldu adımlarım. En derin vadilerde arıyorum kokunu, Sonu gelmeyen karanlıklar içinde. Köşe bucak kaçıyorum yalnızlıktan. Senli olan hayallerin peşinde, Vurgun yemişim bir ahir zamandan... Emra Aral |